۱_ جدول زیر را کامل کنید. شمارنده‌های عدد را از کوچک به بزرگ بنویسید.
با دیدن این جدول چه نتیجه‌ای می‌توان گرفت؟
- ___ شمارندهٔ همهٔ اعداد است.
- کوچک‌ترین شمارندهٔ هر عدد ___ است.
- بزرگ‌ترین شمارندهٔ هر عدد ___ است.
- همهٔ شمارنده‌های یک عدد ___ آن عدد هستند.
- بعضی از عددها فقط ___ دارند.
- هر عدد بزرگ‌تر از ۱ حداقل ___ دارد.
ابتدا جدول را با پیدا کردن تمام شمارنده‌های هر عدد کامل می‌کنیم.
**جدول کامل شده:**
| عدد | شمارنده‌های عدد |
|:---:|:---|
| **۹** | ۱, ۳, ۹ |
| **۱۵** | ۱, ۳, ۵, ۱۵ |
| **۴** | ۱, ۲, ۴ |
| **۱۴** | ۱, ۲, ۷, ۱۴ |
| **۵** | ۱, ۵ |
| **۱۳** | ۱, ۱۳ |
---
**نتایج به دست آمده از جدول:**
- **عدد ۱** شمارندهٔ همهٔ اعداد است.
- کوچک‌ترین شمارندهٔ هر عدد **۱** است.
- بزرگ‌ترین شمارندهٔ هر عدد **خود آن عدد** است.
- همهٔ شمارنده‌های یک عدد **کوچک‌تر یا مساوی با** آن عدد هستند.
- بعضی از عددها فقط **دو شمارنده** دارند. (مانند ۵ و ۱۳ که اعداد اول هستند.)
- هر عدد بزرگ‌تر از ۱ حداقل **دو شمارنده (۱ و خودش)** دارد.
۲_ برای عدد ۷ از روش‌های ضرب یا تقسیم یا دسته‌بندی استفاده کنید و شمارنده‌های آن را بیابید.
برای پیدا کردن شمارنده‌های عدد ۷، به دنبال اعدادی می‌گردیم که ۷ بر آنها بخش‌پذیر باشد (یعنی تقسیم باقی‌مانده نداشته باشد).
- **روش ضرب:** تنها راهی که می‌توان با ضرب دو عدد طبیعی به عدد ۷ رسید، عبارت است از:
$$۱ \times ۷ = ۷$$
- **روش تقسیم:** عدد ۷ تنها بر ۱ و ۷ بخش‌پذیر است:
$$۷ \div ۱ = ۷$$
$$۷ \div ۷ = ۱$$
از هر دو روش نتیجه می‌گیریم که شمارنده‌های عدد ۷، فقط اعداد **۱ و ۷** هستند. عددهایی مانند ۷ که فقط دو شمارنده (یک و خودشان) دارند، **عدد اول** نامیده می‌شوند.
